Tijden veranderen, het is een dooddoener. Niet alle kinderen lopen nog
joelend naar de circustent. Er groeit wat aarzeling tussen hun oren.
Dat is bij mij niet anders, behalve als het om circus gaat.
Ik loop de deur uit en zie de kleurrijke borden van Circus Barones. Niet iets waar ik echt op zat te wachten, maar ineens word ik ongeduldig. Ik denk aan het circus en het lijkt alsof ik de muziek al voel. In het circus voel je de muziek. Ze doet de houten banken trillen. Je voelt het klappen, het lachen, de angst van één kind.
Je ziet clowns, je ruikt de paarden, je voelt het trillen, je proeft suiker op een spin en hoort trompetgeschal. Het allerleukste vind ik het lachen. En het klappen! Tot je kaken en handen er pijn van doen. Circus is reis, niet ver maar vurig.
Dat is bij mij niet anders, behalve als het om circus gaat.
Ik loop de deur uit en zie de kleurrijke borden van Circus Barones. Niet iets waar ik echt op zat te wachten, maar ineens word ik ongeduldig. Ik denk aan het circus en het lijkt alsof ik de muziek al voel. In het circus voel je de muziek. Ze doet de houten banken trillen. Je voelt het klappen, het lachen, de angst van één kind.
Je ziet clowns, je ruikt de paarden, je voelt het trillen, je proeft suiker op een spin en hoort trompetgeschal. Het allerleukste vind ik het lachen. En het klappen! Tot je kaken en handen er pijn van doen. Circus is reis, niet ver maar vurig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten