zaterdag 25 januari 2014

Bakeliet: geen dynamiet of Eternit


Bakeliet, de naam alleen al. Voor mij klonk het fout, een beetje zoals Eternit aan asbest gelinkt is. Ik had het woord al vaker gehoord zonder te weten wat het eigenlijk betekent.
Laatst, in de schrijfclub, gebruikte iemand dat woord. Ik stelde mijn vraag: 'Wat is het?'
Het bleek het materiaal waar oude radio's van gemaakt werden. Plots kwam er een glansje over het woord.

Toch is bakeliet niet meer dan een soort plastiek dat ontdekt werd in 1907. Leo Baekeland experimenteerde met fenol en formaldehyde, en dat was dat.
Bakeliet maakte het mogelijk om tot een mooiere vormgeving van gebruiksvoorwerpen te komen. De productie werd ook sneller en goedkoper. Vanaf dat moment rolden allerlei voorwerpen over de lopende band, een ware mijlpaal in de geschiedenis van de productontwikkeling.

Nu zijn voorwerpen in bakeliet verzamelstukken geworden. Vroeger modern, nu antiek. Je kan er alleen nog op beurzen, vlooienmarkten en curiosamarkten naar op zoek.
Bakeliet is dus net iets meer dan een fout woord. En iets helemaal anders dan dynamiet of Eternit!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten